REPRESENTASI STAILISTIK FILEM HANG TUAH (1956)

Abstract

Abstrak

Hang Tuah (1956) merupakan salah satu filem adaptasi Melayu yang terkenal dalam sejarah perfileman tanah air. Filem ini dikatakan cuba mengangkat karya kesusasteraan Melayu klasik melalui Hikayat Hang Tuah dan Sejarah Melayu. Memandangkan filem ini bersifat adaptasi, maka sering menjadi perhatian dalam kalangan sarjana. Antara aspek yang sering menjadi daya tarikan mereka adalah soal kesetiaan dalam aspek naratif seperti plot, lakonan, gaya bahasa, latar dan tema. Namun demikian, artikel ini hadir dengan melihat kepada aspek lain iaitu stailistik yang mana merupakan salah satu elemen penting dalam pembuatan filem seperti sinematografi, mise en scene dan penyuntingan. Aspek stailistik filem Hang Tuah (1956) cuba diselami dengan mengaplikasikan teori historical poetic of cinema oleh David Bordwell (1989). Sebagai kerangka analisis utama dalam artikel ini, maka historical poetic of cinema cuba menjawab persoalan kajian; bagaimanakah aspek sejarah mampu memberi kesan terhadap stailistik filem Hang Tuah (1956)? Analisis kandungan turut dipilih sebagai instrumen kajian utama untuk memperolehi data daripada buku, artikel jurnal dan filem. Hasil analisis mendapati bahawa filem Hang Tuah (1956) cenderung kepada stailistik model pembuatan Hollywood. Walau bagaimanapun, keadaan persekitaran industri perfileman Melayu era 1950-an cuba mengubah stailistik filem Hang Tuah (1956) kepada acuan filem India.

Abstract
Hang Tuah (1956) is one of the famous adaptation films in Malay cinema. The film endeavours to uplift the classical Malay literature through the Hikayat Hang Tuah and Sejarah Melayu. Since Hang Tuah (1956) is an adaptation film, it has always attracted the scholars’ attention. Among the main attractions is the matter of loyalty in the narrative aspects such as plot, acting, language style, background and theme. However, this article looks at other aspect namely stylistics. This important element of stylistics in film production includes cinematography, mise en scene and editing. The stylistics aspect of Hang Tuah (1956) was investigated by applying the historical poetic theory of cinema by David Bordwell (1989). As the main analytical framework in this article, historical poetic of cinema attempts to answer the research question of how the historical aspects can affect the style of Hang Tuah (1956) film? Content analysis was chosen as the main instrument for obtaining data from books, journal articles and films. The analysis found that Hang Tuah (1956) tends to resemble Hollywood production model. However, the environment of Malay film industry around 1950’s had influenced the stylistics of Hang Tuah (1956) film to be shaped by an Indian mould.